Tworzenie partii źródłowej

  1. Przejdź do menu Źródła, następnie wybierz Sekwencja partii w lewym okienku nawigacyjnym.

  2. Kliknij ikonę plus w prawym górnym rogu obszaru roboczego.

  3. Nazwij partię źródłową

  4. Ustaw Przerwij przy nowym identyfikatorze na Tak, jeśli skanowanie nowego ciągu identyfikatora ma przerwać poprzednie skanowanie.

  5. Wybierz Metoda identyfikatora (ciąg dla tekstu lub liczba dla ciągów numerycznych)

  6. Ustaw Dowolna kolejność na Wł., jeśli ciągi powinny być skanowane w dowolnej kolejności.

    Ciągi identyfikatora mogą być złożone z 4 różnych ciągów. Jeśli Dowolna kolejność jest ustawiona na Nie, ciągi muszą być skanowane w określonej kolejności, tak aby system rozpoznał ciąg.

  7. Jeśli jest to wymagane, dodaj ciąg identyfikatora, klikając na ikonę plus w sekcji Konfiguracja ciągu identyfikatora.

  8. Kliknij etykietę Nazwa dla ciągu identyfikatora, którego właściwości chcesz zmienić (wyskakujące okno). Poniższe właściwości można wskazać dla danego ciągu:

    • Nazwa – nazwa ciągu

    • Długość – długość ciągu. Patrz Łączenie ciągów identyfikatora, aby uzyskać więcej informacji na temat łączenia ciągów.

    • Pozycje znaczące – używane do określania, które znaki w ciągu znaków kodu kresowego należy odczytać podczas składania ciągu, który ma zostać dopasowany do wstępnie zdefiniowanego ciągu znaków. Liczba pozycji znaczących musi pasować do liczby znaków we wstępnie zdefiniowanych ciągach.

    • Zapisane położenia – wskazuje, które pozycje każdego ciągu wykorzystane w partii źródłowej zostały zapisane, i w jak sposób są one reprezentowane w dzienniku. W tym polu wskaż pozycje w ciągu, które muszą być zapisane. Położenia mogą składać się wyłącznie z części całego ciągu. Jeśli pole pozostało puste, cały (połączony) ciąg zostanie zapisany. W tabeli poniżej pokazano kilka przykładów kombinacji zapisanego położenia.

      Wartości zapisanego położenia są oddzielone przecinkiem (bez spacji), a zakresy są wskazane przy użyciu łączników.

    Ciąg identyfikatora

    Pozycje

    Ciąg 1: 1234567

    1-7

    Ciąg 2: abcdef

    8-13

    Ciąg 3: GHIJKL

    14-19

    Ciąg 4: 890

    20-22

    Przykłady zapisanych położeń

    Zapisane położenia

    Zapisane wyniki

    (pusty)

    1234567abcdefGHIJKL890

    1–3,9, 11,15, 20–22

    123bdH890

    8-12,1-7,19,20-21 zostaną automatycznie zmienione na: 1–12,19–21

    1234567abcdeL89

    Pole ID w oknie właściwości ciągu nie może być zmieniane, ale może być używane tylko do nawigacji między różnymi ciągami.

    Może wystąpić błąd, jeśli Dowolna kolejność jest ustawiona na Wł., a długości różnych ciągów są zduplikowane. Wówczas zeskanowana sekwencja nie aktywuje programu dokręcania. Aby usunąć ten błąd, ustaw Dowolna kolejność na Wył. lub dopasuj długości ciągu.

  9. Kliknij Edytuj.

  10. W oknie Edytuj, wskaż, które ciągi (w kolumnie Ciąg zawiera) mają być połączone z daną sekwencją partii (w kolumnie Aktywuje). Kliknij ikonę plus na dole, aby dodać więcej ciągów.

    Symboli wiersza można używać podczas wpisywania „ciąg zawiera”. Symboli wiersza można użyć w dowolnej pozycji w ciągu. W przypadku niejednoznacznego wyniku dopasowania nie jest aktywowana żadna sekwencja partii.

    Symbol wiersza to „.” (kropka).